ಅರೆಗಳಿಗೆಯಾದರು ಬಂದು ಹೋಗಿದ್ದರು ನನಗದು ಮುಗಿಯದ ಬುತ್ತಿ,

ನೀ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವ  ನೆನಪುಗಳು ಕತ್ತಲನೆ ಉಳಿಸಿ ಬೆಳಗಬೇಕು ಸೊಡರಾಗಿ,

ಜೊತೆ ಇಟ್ಟು ಬರುವ  ಹೆಜ್ಜೆಗಳು ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಕಾಲ, ಕಾಡಬೇಕು ತೊಡರಾಗಿ.

ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯೂ ವಿಧಾಯವ ಹೇಳುವ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ನಿರ್ದಯವಾಗಿ ನನ್ನ ಅನುದಿನವು ಕೊಲ್ಲಬೇಕು,

 "ಮೊದಲು ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ನಂತರ ನಾನು" ಅನ್ನಬಹುದಾದ  ಅಸಂಬದ್ದ ಹೇಳಿಕೆಯೊಂದು ಇನ್ನ  ಅಜೀವವಾಗಿ  ನಿಲ್ಲಬೇಕು.

ವಶಕಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ  ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಒಳಗೆ ನಾ ನರಳಬೇಕಿತ್ತು,

ವಿಷವಿಕ್ಕದೆ ಕೊಲ್ಲುವ ಕಣ್ಣ ಹೊಳಪುಗಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿ ಮರಳಿದರೆ ಸಾಕಿತ್ತು.

ಕೆಲವು ದಿನವಾದರೂ ಮನದ ಕೋಣೆಯ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಹಿಡಿದು ನೀ ಉಳಿಯಬೇಕಿತ್ತು,

ಒಲವು ಕ್ಷಣವಾದರೂ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಅರಳಿ ಬಾಡದ ಹಾಗೆ ಮುಡಿದು ನಲಿಯಬೇಕಿತ್ತು.

ಅರೆಗಳಿಗೆಯಾದರು   ಬಂದು ಹೋಗಿದ್ದರು ನನಗದು ಮುಗಿಯದ ಬುತ್ತಿ,
ಮರಗುಳಿಯೇ ಆದರು ನೀನ್ನಲ್ಲಿಯೇ ಸೇರುತ್ತಿದ್ದೆ ಎಲ್ಲಾದರೂ ಸುತ್ತಿ.